Geachte heer Walschaerts, beste mevrouw Verresen,

 

Wij, mijn vrouwtje en ik, hebben gisteren jullie voorstelling in Mol bijgewoond. 

Een optreden met een staande ovatie als beloning maar niet van ons. 

 

Wij zijn beiden gepensioneerd (en ja ook nog gepassioneerd) en kennen ondertussen de 

mooie kantjes en de valkuilen van het spel dat Liefde heet. 

En na 43 jaar huwelijk veranderd die spelvorm maar NIET

zoals jullie het in de voorstelling laten uitschijnen. 

We zijn een beetje in-triest naar huis gegaan en dat kan nooit de bedoeling van een voorstelling zijn. 

 

Het leek achteraf of wij wel een zeer “speciaal” koppel zijn. Het leek er zelfs op dat “wij” 

niet meer supergelukkig met elkaar mogen zijn. En spijtig genoeg is dat voor ons niet 

de eerste keer dat we dit ondervinden. SAMEN GELUKKIG zijn is blijkbaar niet meer van deze tijd!!!

 

Jullie voorstelling zat vol drama, tristesse, melancholie en dat mag van ons maar dat is 

niet de ware aard van de Liefde. Geen enkel maar dan ook geen enkel vrolijk liefdeslied,

de woordjes plezier en vrolijk komen zelfs niet in het stuk voor. Tristesse alom. 

 

Wij kennen beide heren van hun Frivole Framboos - en Kommil Foo - projecten. 

Topentertainers in hart en ziel. 

De muzikale uitstraling van Bart Van Caenegem (https://ronysport4.wixsite.com/website-4/copy-of-de-frivole-framboos)

en de woordkunstvan Raf Walschaerts (https://ronysport4.wixsite.com/website-1/kommil-foo) 

zijn ons alom bekend. Van jou daarentegen hadden we nog nooit gehoord maar 

je uitstraling en muzikaliteit hebben ons wel weggeblazen. Individueel zijn jullie stuk voor stuk 

rasmuzikantan.  

 

Maar als je een voorstelling brengt over de “Liefde” breng het dan in AL zijn facetten en laat 

mensen naar huis gaan met het gevoel dat Liefde één van de mooiste zaken is die er op deze wereld te vinden zijn. 

 

Met droefheid in het hart 

Maar vriendelijke groeten