06-08-2007 : (Blog : https://www.bloggen.be/ronyvo/archief.php?startdatum=1185926400&stopdatum=1188604800)

Dranouter city of folk

Een festival met voor ieder wat wils, niets moet alles (of toch bijna) mag. Geef je oren en je ogen (schaarsgeklede meiden, gerokte mannen, oud en jong, zij die graag opvallen) maar de kost. Toch moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat de riante veertiger en de prille vijftiger minder vertegenwoordigd zijn. Jongeren en jonge families maken de trends. 
Vanaf 17u vrijdagavond tot 23u30 zaterdagnacht was Dranouter voor ons één groot festijn, drank, eten en nietsdoend luisteren. Wat wil een mens nog meer? In Dranouter heb je maar één probleem, je kan niet alles beluisteren, dus kiezen is de boodschap. 
De Franse groep Kwal (what's in a name) (www.naive.fr) beet voorons de spits af. Franse hiphop op zijn best. En dan naar de Kayam-tent (the main-stage) voor meer dan 3u topentertainment. 
Kadril (www.kadril.be) , mijn eigenste lievelingsfolkgroep, die hier eigenlijk een thuismatch spelen. F a n t a s t i s c h. Genieten met een grote G.
De Ierse groep Altan (www.altan.ie) was voor mij een aangename verrassing, ik kende ze niet (zij mij waarschijnlijk ook niet, maar dit terzijde). Ierse folk (echte) om duimen en vingers af te likken. Om te vervolgen met super adhd-er Bart Peeters (www.bartpeeters.net). Hij had nog geen woord gezegd en de tent stond al op zijn kop. Met oudere en enkele nieuwe nummers en met enkele gastspelers wist hij het publiek in tranche te brengen. Als er dan nog iemand tijdens dit optreden zijn lief ten huwelijk vroeg was het kot te klein (bij manier van spreken natuurlijk). Supergeslaagd.
De grote tent werd eventjes omgeruild voor de Flamundo-tent waar we nog een beetje Jaune Toujours meepikten. In de Palace-tent waren ondertussen enkele Fransen (aut- en allochtonen) neergestreken onder de naam Les Boukakes(www.boukakes.free.fr) . Gitaarsolo's, groovy beats en rap wisselden elkaar in snel tempo af of werden vakkundig gemixed. Een aanrader, we hebben het concert tot de laatste noot bijgewoond.
Om ten slotte te eindigen met madame Axelle Red (www.axelle-red.com), miskleun van de dag. Spijtig maar niet goedgekeurd. 
Na een te korte nacht (om 3u in onze slaapzak gedoken) en een stevig ontbijt (in de Ierse pub Redmonds in Loker, een aanrader) wij op weg voor een nieuwe portie muziek en entertainment. We namen rustig de tijd om de festivalweide af te schuimen en namen een kijkje in de Palace-tent waar de jeugd volop aan het Boomballen (wij hebben ons niet aan een dansje gewaagd, de ouderdom!!!, al had ik in Lier al enkele pasjes geleerd, het was zelfs dezelfde juffrouw) was. Terwijl mijn vriend Bruno zich liet innemen door een Ierse groep (Padraig Rynne Band), heb ik enkele kippevelmomenten (letterlijk) beleefd tijdens de hommage aan de onlangs (mei 2007) overleden Dirk Van Esbroeck. Een aantal van zijn vroegere kompanen (Juan Masondo, Wiet Van der Leest, Paul Rans ...) aangevuld met enkele vrienden (Dre Peremans, Jan De Smet, Wigbert ...) brachten hulde aan Dirk. Om het op zijn Wally's te zeggen, het was GEWELDIG, fantastisch het was één groot eerbetoon. Spijtig dat er een eind aan moest komen (aan het optreden). De Zuid-afrikaan Riku Lätti (omringd door Vlaamsemuzikanten) was alweer een nieuwe aangename verrassing. (www.riku.co.za). Soms ingetogen alleen, soms met muzikale omleisting wist hij ons met zijn sudafrikoans taaltje te bekoren. Volgend station in onze muzikale reis, het Zesde Metaal (met zeven, waar haal je het vandaan) (www.myspace.com/hetzesdemetaal). Ook zij speelden een thuismatch, elk Westvlaams meiske zong uit volle borst mee. Ondertussen had de zon al zijn energie op de dranouterse weide gegooid, het was er vreëe woarme. We vonden een lekker plaatsje in de schaduw om te genieten van het 10-jarig bestaan van de vlaamse folkgroep Ambrozijn (www.ambrozijn.be). Met enkele ex-leden (o.a. Soetkin Collier, nu Urban Trad) werd het één groot muziekfeest, alleen de gratis (drank)tournee ontbrak. In dezelfde tent (Flamundo) zijn we blijven hangen. Bij de IJslandse (eigenlijk van de Faröer-eilanden) troubadoer Teitur (www.teitur.com) waren de bindteksten beter dan zijn liedjes. Maar wat hierop volgde was Ierland op zijn best. Uitgeroepen tot "all Ireland fiddle champion", solospeelster in Riverdance Zoe Conway (www.zoeconway.com). Samen met haar echtgenoot (gitaar) haalde zij het beste uit zichzelf en het publiek was laaiend enthousiast. Wat een vingervlugheid om haar instrument tenvolle te benutten. Ondertussen was de act van de avond Sinead O'Connor al aan haar optreden begonnen. Maar wat een massa, ik denk dat we 100m van het podium stonden. We zagen haar enkel op het scherm (ze had een hoofddoek op), maar horen deden we haar amper. Na onze laatste drankbonnetjes genuttigd te hebben, zijn we in de auto gestapt voor een reisje terug naar Niel (Bruno) en Lier. Maar het was in alle opzichten een geslaagd Dranouter. 
Ik zou zeggen tot volgend jaar.   
foto's : www.dranouter.be