02-03-2008 : (Blog : https://www.bloggen.be/ronyvo/archief.php?startdatum=1204329600&stopdatum=1207008000)

Laïs

Sinds vorige week had ik de nieuwe cd "The Ladies second song" 

 uitgeleend in de bibliotheek. Mijn eerste kennismaking was er eentje van teleurstelling. Het kwam allemaal zo anders over. De "stemmen" (hun uiteindelijk sterkste muzikaal wapen) gingen verloren in de lawaaierige, elektronische muziek. Het was mijn ding niet (zuiver persoonlijke interpretatie) het klonk allemaal wat depressief, psychadelisch.
Maar niet getreurd, misschien na een aantal luisterbeurten zou het wel beteren, dacht ik. Niets was minder waar, op een bepaald moment heb ik de cd zelfs afgezet.
Met weinig verwachtingen ben ik dan ook naar hun life-optreden  in de Mol gegaan. 
Alle nummers uit hun cd kwamen aan bod en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat er bij waren die nog minder overtuigend klonken dan op de cd. Elektronisch gitaarspel, luide drums, overheersende synthesizergeluiden en stemmen die verloren ging, het was niet daarvoor dat we kwamen.
Ik kan best begrijpen dat je als trio vooruit wil, dat je nieuwe wegen wil opgaan, een ander deel van de muzikale wereld wil veroveren, maar daar heeft een groot deel van de Laïsliefhebber geen boodschap aan. Enkele mensen hadden de zaal al verlaten voor het eerste bisnummer weerklonk, niet echt een teken van respect, maar het zegt wel iets over hoe de mensen het optreden apprecieerden. De nummers waar ze naar de essentie grepen (a capella) werden door het publiek het best gesmaakt. Er waren mensen die het prachtig vonden, maar meestal toeschouwers die aan (één van) hun eerste Laïsoptredens toe waren. De meeste toeschouwers die met het genre Laïs vertrouwd zijn, waren redelijk tot zelfs zwaar ontgoocheld. 
Dit doet uiteraard niets af aan het feit dat de 3 dames een schitterende uitstraling, individueel een schitterende stem en een prachtig klinkende samenzang hebben. 
Om af te ronden zou ik (persoonlijk) zeggen, dames terug naar de essentie.