Soms heeft sport een eigenaardige kronkel, er gebeuren zo veel randomstandigheden die we eigenlijk niet verwachten.
Valpartijen zijn schering en inslag en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het alleen maar erger wordt. En overal loert het gevaar zelfs op rechte wegen, bang en iedereen tegen de grond. Meestal is het niet zo erg, een sleutelbeenbreuk behoort dan al tot het niet meer erg zijn.
Maar wat gisteren met Gino Mäder (en in minder mate Sheffield, hersenschudding) gebeurde deed me plots schrikwekkend terugdenken aan Wouter Weylandt. Ook Evenepoel (terecht of niet laat ik in het midden) was na de koers niet mals ivm de aankomst na de afdaling. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik absoluut GEEN voorstander ben van aankomsten na een afdaling. Risico, risico, risico, ok het maakt deel uit van het beroep wielrennen maar leg de aankomst 10 of 15 km verder. Maar dit is een zeer persoonlijke mening!!!
31 Jonge wielrenners uitgesloten in de Baby Giro? Nou moe dat heb ik nog nooit meegemaakt. En waarom? Om aan auto's en moto's te hangen precies of de jury gaat dat niet opmerken. Dom, dommer, domst, dat komt in mijn verslagjes toch redelijk dikwijls terug. 45 renners zijn na 5 ritten al uit koers. Gelukkig voor onze landgenoten, er is er maar eentje die vals gespeeld heeft, hebben we al 2 ritoverwinningen.
Zoals in een vorig verhaaltje al eens aangehaald, koersen krijgt een andere dimensie naargelang wie er aan de start staat. Kijk maar naar de Baloise Belgium Tour, het is weer koers op meer dan 50km van de streep. In de Tour de Suisse zijn het de jongeren die de koers bepalen (Skjelmose, Gall (25), Ayuso, Uytdebroeks, Evenepoel allen onder de 23 jaar). Ik zie het toch zo graag!!!
De atletiekpistes zijn net opengesteld en wat wordt er al vreselijk hard gelopen. Is dat een voorbode voor het komende WK in Boedapest of zijn ze te vroeg in vorm. Ook gisteren op de Bislett-Games in Oslo werden er 10 meeting-records en een aantal wereldbesttijden naar de annalen verwezen. Je weet niet waar je eerst moet kijken als je je tv op zet. Alweer zie ik het zo graag!!!
Wat is er aan de hand in Belgisch darts-land? Ze willen team-wereldkampioen worden maar ze gunnen elkaar geen blik!!!
Van den Bergh en Huybrechts lijken wel op voet van oorlog te leven? Of halen ze net daaruit hun sterkte? Ik snap er niets van. EIGENAARDIG!!!
En tenslotte nog even over onze Cats. SCHITTEREND spektakel eergisteren ook al was de tegenstander van een beperkt niveau. Maar ik heb op momenten basket gezien dat gerust met de Manne kan wedijveren. Heerlijk toch??? De ontdekking van de match was wel Laura Resimont,
bij Kangoeroes de grote madam maar bij de Cats eerder pover. Maar ze kreeg de kans en heeft ze met beide handen aangenomen (7/8 driepunters!!!). En verdedigend staan we er ook, soms op het randje maar zeer agressief. Nu nog de altijd terugkomende 'zwakke' momenten uitschakelen en we (ik bedoel de dames natuurlijk) gaan ver geraken. Ik ga me nu klaarmaken voor hun match tegen de Tsjechen, hopelijk even goed.
Groetjes en tot een een volgend verhaal.
Comments