BACKYARD RUNNING.
Het zegt jullie misschien weinig tot niets.
Backyard ultra voor het eerst georganiseerd door Lazarus Lake in 2011 in Bell Buckle. De race is vernoemd naar een hond (Big) van Lazarus Lake die hij verwaarloosd had gevonden en hem daarna in huis nam. De echte volledige uitleg kan je vinden op Wikipedia : https://nl.wikipedia.org/wiki/Backyard_ultra.
Zaterdag 19/10/2024 was de officiële start van het WK Backyard. In 63 landen werd er gestart met een maximum van 15 atleten (weinig vrouwen in het bonte gezelschap). De enige boodschap, het zo lang mogelijk volhouden!!!
Na 50u wedstrijd hadden er al 40 landen de brui aan gegeven. Na 75u bleven er nog 7 landen over en de voorlaatste opgave, Australië gaf er de brui aan na 96u.
En wat bleef er over?
Vier dappere Belgen, op dat ogenblik al zeker van de wereldtitiel, en een aantal van hun companen die elke ronde luid applaudiseerden voor hun 4 loopvrienden. En enkele supporters en daar was ik er persoonlijk eentje van. Dit alles gesponsord door mijn eigen oude-sponsor (waar ik hem nog steeds dankbaar voor ben) en zelf trail- en ultraloper
Geert Baetens en Vedette Sport. Een 3-tal uurtjes heb ik de wedstrijd van nabij kunnen aanschouwen en genieten van de glorieuze prestatie die deze 'atleten' nastreefden. Toen ik terug thuis kwam had er eentje de brui aan gegeven, laat het nu net de man zijn waar ik van dacht dat hij het verst zou geraken. Trouwens één van de andere lopers daar dacht ik van dat hij het elke ronde zou begeven maar hij mag zich nu ook wereldrecordhouder noemen. Hoe snel men zich in een individu kan vergissen!
Wat ik hier wel regelmatig hoorde, ik denk vooral van mensen die er NIETS van begrijpen, die mannen zijn zot wat heb je daar nu aan. En wat verdienen die gasten? NIETS, integendeel ze moeten nog 99 euro inschrijvingsgeld betalen. Maar laat me eerlijk bekennen daar worden ze heel, heel goed voor verzorgd met drank en spijzen (voor 5,5 dagen wel te verstaan). Als ex-loper (nu ja als je dat zo wil noemen) heb ik alleen maar een enorm respect en bewondering voor alle atleten die deelgenomen hebben. Zeg dus niet te gauw aan mensen die buiten de lijntjes kleuren dat ze gek zijn. Maar of ze 'doodgewoon normaal' zijn durf ik zelfs een beetje te betwijfelen.
Ivo Steyaert, Marijn Geerts en Frank 'the tank' Gielen
Met deze nogmaals proficiat aan de nieuwe wereldkampioenen en nieuwe wereldrecordhouders. Ik heb genoten (van die amper enkele uurtjes dat ik er aanwezig was) en met bewondering gekeken naar hun loopactiviteiten waar één ding volledig uit den boze is, snelheid. Traag maar zeker, maar zeker traag is de beste leuze als je je ooit geroepen voelt om eens deel te nemen.
Hopelijk is jullie respect ook gestegen en verklaar je niet onmiddelijk iedereen gek die eens een rondje meer loopt dan normaal. Ik ga nu mijn sloefjes aandoen maar bij mij zal het bij één rondje blijven.
Comments