Zon, zon en nog eens zon, het werd zelfs een vrij hete (27°) dag en dat zijn we niet meer gewoon.
Juul had niet zo heel goed geslapen maar de rest blijkbaar wel. De nodige ochtendrituelen werden uitgevoerd en dan een cornflakes-ontbijt en ik een boterham (sandwich) met confituur en een stevige tas koffie. Rustig bezeighouden was het momentum en dan zijn we een prospectietripje gaan maken naar het parcours.
Tom kent wel wat ouders van andere BMX-ers en de jongens kennen bijna alle rijders dus contacten genoeg. Het is amper 7 à 8 minuutjes stappen van ons appartementje naar het parcours.
Tijd voor een stevig middagmaal, spekblokjes met gebakken eitjes. Ik moet zeggen het ging er vlot binnen bij iedereen.
De spanning steeg dan lichtelijk, tijd om ons (Juul en Fynn) aan te kleden en met de fiets naar het parcours. Onderweg nog wel de nodige plichtplegingen want hier moeten ze met een UCI-nummer rijden. En toeval bestaat! Fynn rijdt hier rond met hetzelfde nummer als zijn broer, 213.
TOEVAL!
70' training voor de Belgen samen met Slovenen, Hongaren, Spanjaarden en nog enkele landen. Plots werd de training stilgelegd, er reed een auto op het parcours die iets moest afleveren. Begrijpe wie begrijpe kan maar je bent wel 10' van je trainingstijd kwijt. Alle ze hebben toch elk 4x een rondje mogen afleggen.
Warm, warmer, warmst, ze waren beiden nat van het zweten. Terug naar het appartement voor een stevige drankbeurt en een (ja, ja) warme douche. Nog een belletje of een chatje met het thuisfront, want die willen graag op de hoogte blijven van onze Verona-avonturen. Tom is de ch(j)ef-kok van dienst en ik ben de afwasser, mooie taakverdeling niet? Pekesstoemp met kippenworst het was heerlijk en ik denk dat Juul nog nooit kippenworst had gegeten. Maar het heeft hem gesmaakt want hij vroeg NOG!
Nog een fijne babbel met mijn schoonzoon en de kids I-patten (of hoe noem je zoiets?) en tijd om onze ledikant op te zoeken en een aangename nachtrust te beleven. Maar daarover later meer.
Comments