Iets wat mezelf en mijn naaste omgeving nauw aan het hart ligt, leven met kanker, maar waar ik eigenlijk liever niet over schrijf. Tot gistermiddag ...
... niets om handen, geen eten klaarmaken en het was de Ronde van Langkawi op Eurosport en daar werd ik redelijk emotioneel gegrepen door het verhaal over de Noorse UNO-X-rijder Torstein Traeen.
Eind april dit jaar , Torsten wordt winnaar van het bergklassement in de Tour of the Alps. Hij moest naar de dopingcontrole, zoals de meeste wielrenners wel een aantal keer per jaar moeten doen. Op vrijdag 13 mei (???) werd hij door een inspecteur van het dopingonderzoek zelf terug gebeld. Iets wat normaal nooit gebeurd, maar ze hadden bepaalde waarden teruggevonden die wijzen op het feit dat er kanker kon aanwezig zijn. Zie idem dito met Thomas Van der Plaetsen, beticht als dopingzondaar maar daarna kanker vastgesteld, een enorme flater van het anti-dopingscomité.
Torsten hechtte eerst weinig belang en wuifde het zelfs weg maar uiteindelijk ter goeder trouw liet hij zich verder onderzoeken. Vaststelling : teelbalkanker. Operatie zonder uitzaaiingen, herstel en nu amper 3 maanden later rijdt hij volle bak mee in de Ronde van Langkawi. Hij heeft er al de Ronde van Luxemburg en de Ronde van Kroatië (7de in de eindstand) op zitten.
Een aantal zijn hem voor gegaan, maar bijna altijd zonder enig resultaat. Ivan Basso, onmiddellijk gestopt, Markel Irizar, heeft nog enkel jaren gekoerst maar geen platte prijs gereden, Sebastien Joly, zat na 6 maanden terug op de fiets maar is een jaar later gestopt. En het verhaal Armstrong moet ik niet meer boven halen, daar zijn woorden genoeg aan verspild.
Het ga je goed Torsten en hopelijk mag je nog veel mooie wieleruitslagen behalen.
Een kort verhaaltje maar eentje waar meer achterzit dan enkel mijn vertelseltje. Aan iedereen die de confrontatie moet aangaan, veel sterkte en alles komt goed. ALLES KOLMT GOED!!!
Comments