Meestal heb ik het hier in mijn wekelijks zegje over de mannen en vrouwen op de fiets met af en toe een zijsprong naar enkele andere sporten.
Maar ...
... gisteren heeft één iemand me even sportief laten nadenken. Dat alles zo relatief is!!!
Ik heb mezelf wel voorgenomen om er niets melodramatisch van te maken maar het moet even van mijn lever.
POSITIVITEIT! Iets wat al meermaals gebleken is dat dit stilaan de wereld aan het uitgaan is. Laatst las ik een boek van een prof die omschreef dat zelfs gelukkig zijn niet meer binnen het normaal toelaatbare is.
Meer terug naar de sport.
Julien Watrin. Onze beste 400m horden-loper die geconfronteerd werd met teelbalkanker en nu stilaan op de weg terug is. Hopelijk hebben jullie de (te korte) reportage in Sportweekend (https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/sportweekend/2024/sportweekend-d20240428/) (vanaf 27'30", na de reclame) gezien. Dit is een menselijk voorbeeld waar IEDEREEN (ook zij die geen ziekte hebben) zich zou moeten aan spiegelen. Ondanks alle problemen er blijven het beste van maken en ja Julien zal ook wel zijn moeilijke dagen hebben daar twijfelt niemand aan. En dat alles zal verlopen met vallen en opstaan daar zijn genoeg voorbeelden van.
Sommigen zoals een zeker meneer Armstrong (wielrenner) belazeren de boel, anderen zoals Thomas VanderPlaetsen
worden een jaar later Europees kampioen (waar wij trouwens getuige van waren). maar spijtig genoeg was dat de enige sportieve uitschieter die hem nog restte, een echt vervolg is er niet (of nooit) gekomen.
Maarten van der Weyden de lange-afstand-zwemmer werd pas Olympisch kampioen na 7 jaar behandelingen (waarvan 4 jaar chemo). Weer anderen, zoals Lyndsey De Grande,
hebben geprobeerd maar zonder resultaat. Je zou eigenlijk haar schrijfsels (daar zijn de mijne peanuts tegen) en haar boek 'Weglopen is geen optie' eens moeten lezen. https://www.lindseydegrande.com/blog Kleine waarschuwing : het is wel niet allemaal zo goud als het blinkt.
En dan is er nog de impact van de sportieve buitenwereld! Thomas VanderPlaetsen heeft door een dopingtest ontdekt dat hij kanker heeft, dat klinkt op die manier nog positief maar Tarik Moukrime (1500m) kreeg een dopingcontroleur over de vloer toen hij in volle behandeling was. Eén woord : weerzinwekkend.
Mijn excuses beste vriend(Inn)en ik wordt er een beetje emotioneel van, bij wat ik zelf schrijf. Het roept herinneringen op die me gemaakt hebben tot wat ik nu ben, een POSITIVO in hart en ziel. Ook ik heb nog één grootse prestatie geleverd, mijn allereerste Roparun (lopen van Parijs naar Rotterdam) en daarna ging het sportieve van kwaad naar erger. Maar de ingesteldheid bleef en blijft nog altijd positief.
Ik ga hier afronden anders vloeien er seffens nog tranen in mijn computer maar ik vond dat dit even mocht gezegd worden.
Volgende week begint de Giro, de eerste 'grote' ronde voor de heren met één favoriet, Tadej Pogacar en de dames zijn ondertussen al begonnen aan hun Vuelta. Er zal dus iets frequenter een artikeltje tevoorschijn getoverd worden.
Groetjes en geniet van elk moment dat nog voor ieders deur staat.
Comments