Vooraleer ik mijn artikeltje beging heb ik een vraag : Wie was de beste Belg op het WK-velrdijden? Wel ik geef jullie in eens het antwoord : Paul Herreygers. Het is een plezier om bijna 6 uren (eergisteren en gisteren) naar zijn Kempische humor te luisteren, zijn (bijna) altijd juiste analyse. De José De Cauwer van het veldrijden en soms zelfs beter.
De orde van het weekend, de strijd om 6 wereldtitels. Gisteren hebben jullie deel 1 al kunnen lezen, voor hen die het niet gedaan hebben, eerst doen.
Zes te verdelen titels en 5 er van zijn naar 'de' of 'één van de' favorieten gegaan. Enkel de zusjes Holmgren zorgden voor een aangename verrassing. Het was ook het WK van de 'kleine' foutjes en de one-man of one-roman-show.
Léo Bisiaux, de nummer 1 van de wereldranking, Frans kampioen, Europees kampioen en nu wereldkampioen, had niet veel zin om lang een kudde renners achter zich aan te hebben. Wegwezen, even omkijken, gas open en winnen. Hoe simpel kan de wereld er voor sommigen toch uitzien. De Belgen reden om medailles te halen en brons was het hoogst haalbare.
Hetzelfde scenario bij de dames-beloften, Shirin Van Anrooij
duldde even het gezelschap van Backstedt en weg was ze. Verdiende overwinning van de Nederlandse die er volgens mij goed aan deed om niet bij de elite te rijden. Zoe Bäckstedt reed een geweldige koers en met haar 18 jaar kan ze nog 4x wereldkampioen bij de beloften worden. Onze 2 landgenotes kwamen in het stuk niet voor en Brouwers was tevreden met haar nipte top-tien-plaats.
De clash der titanen werd geen maat voor niets maar zoals Van Aert toegaf was hij een zandzak aan het wiel. Zelfs de heren reporters waren verrast door de manier waarop Mathieu het afmaakte, van ver in de sprint. Iserbyt haalde brons maar kwam nooit in het stuk voor. De grootste en aangenaamste verrassing was voor mij
Gerben Kuypers, 6de in dit gezelschap, top!!!
België (1-1-4) en Nederland (4-3-1) haalden samen 2/3 van de medailles de kruimels waren voor Frankrijk, Engeland, Tsjechië en het enige niet-Europese land Canada. Het zegt genoeg over de niet-mondialiteit en waarom het geen Olympische sport zal worden.
Er zijn nu nog enkele veldritten om de verschillende competities af te werken maar de grote prijzen zijn verdeeld en vanaf nu kunnen we ons focussen op het wegwielrennen. En hopelijk krijgen we daar weer een strijd van de bovenste plank te zien tussen alle tenoren die er momenteel rondfietsen. En vanaf woensdag begint het EK baanwielrennen.
Intermarché haalde opnieuw twee overwinningen, rit en eindstand, met Rui Costa. De Lie heeft er al 3 op zak en wordt 7de in de Ster van Besseges na winnaar Nelson Powless.
Er werden natuurlijk nog veel andere sporten betwist maar die zullen later nog wel aan bod komen. Geniet nog van de geneugten des levens en tot een volgend schrijfsel.
Comments