10 Dagen topwielrennen zijn voorbij gevlogen. En er was één "grote" winnaar, het Belgische publiek.
Elke dag, elke wedstrijd volk, volk, volk. Ik heb het aan de lijve ondervonden en anderen ook heb ik gemerkt.
Spijtig genoeg moeten wij, als organisator, het zonder één enkele medaille stellen (in het tijdrijden hebben we er 4). Hebben we daarom slecht gepresteerd, slecht niet echt maar soms dom.
Van gisteren kan ik niet heel veel zeggen want ik heb niet echt veel gekeken. 's Morgens heb ik al bijna 3 uur naar de marathon van Berlijn (rare koers) gekeken. Wat ik wel kan beamen is dat de beste coureur van de dag, gewonnen heeft. Sommige hadden de vorm van de dag niet te pakken (Wout, de Italianen, Mathieu) anderen hebben zichzelf dan weer overtroffen (Stuyven, Va Baarle). Hopelijk heeft iedereen genoten van een wedstrijd die al losbarstte na nog geen 100km.
Voor volgend seizoen verandert er nu niets want de wereldkampioen blijft de wereldkampioen (slechts 7 wielrenners hebben hem dit voorgedaan). Na het grote succes op Vlaamse wegen volgt volgende week al Parijs-Roubaix. Weer eentje om naar uit te kijken en dan de Ronde van Lombardije en Parijs-Tours nog. En zo loopt een vrij lang seizoen op zijn einde en zullen we ons snel kunnen opmaken voor 2022.
Hier houdt ook mijn wielerinteresse (gedeelde) op, dit is het laatste verslag (of hoe je het noemen wil) dat ik de wereld zal insturen. het werd er wel eentje met horten en stoten. Gelukkig is alles toch nog in orde gekomen, de paniek was daarstraks wel een beetje aanwezig (al mijn artikels gewoon van de aardbodem verdwenen!!!)
Nog veel koersplezier, met hetgeen nog komen moet (weg, piste, veld) en hopelijk tot een volgend schrijfsel, whenever.
Comments