In het wielerwereldje was het dit weekend kampioenenbal. Op enkele landen (oa Australië) na werd er overal gekoerst voor de nationale driekleur. Traditioneel worden in de Tour de nieuwe truienwinnaars geshowd.
Bij ons was het net zo. In het tijdrijden waren er geen verrassingen, tijdrijden liegt dan ook zelden of nooit. Lotte Kopecky en Remco Evenepoel staken er wel wat bovenuit en zijn op zijn minst de verdiende winnaars.
Op de weg bij de dames waren er wel verrassingen. Dat Lotte niet won, hoort hier niet bij. Het zou een verrassing zijn moest ze gewonnen hebben.
Maar Kim de Baat aan iedereen mijn oprechte excuses maar ik had er nog nooit van gehoord tenzij ze de vriendin van Sanne Cant was. Verdiend, ja verdiend want ze was één van de opvallendste dames in koers en het dan nog afmaken ook, chapeau. Mieke Docx uit Lier werd 45ste maar ze was wel in beeld geweest.
Sara Maes leek mij het gelukkigste meisje na afloop, 3de over-all en kampioen bij de U23. Bij de clubteams won Fauve Bastiaenssen de titel, zij maakte ook deel uit van de kopgroep.
Bij de heren, waaaauuuuuuuuw wat een koers. iemand die het tegendeel beweerd kent er niets van. Hoe dikwijls zijn de posities veranderd dat iedereen dacht nu is het gebeurd. En als je even naar toilet moest of een drankje ging halen was de toestand volledig omgekeerd. Ook de heren De Cauwer en Vannieuwkerke wiste het op den duur zelf niet meer. Koersen als bij de junioren en met het hol open. En op het einde werd er gespurt maar met velen waren ze niet meer. Mijn persoonlijk favoriet (Philipsen) werd 3de, Jordi Meeus (reed volgens mij de snelste spurt) 2de en kampioen, en verdiend, werd Tim Merlier.
Eén groot minpunt de heer Roothoofdt. Wat een afgang in zijn interview. Als je 2 titels in je rangen haalt mag je vreugdevol overkomen. Zijn gezicht leek meer op een donderwolk. En zijn uitleg jongens toch ik begon bijna zelf te bleiten.
Kampioenschappen zijn altijd en overal een soort loterij. En soms wint de favoriet maar meestal niet. Er waren een aantal verrassingen bij moet ik eerlijk toegeven. Mark Cavendish in Gr. Brittannië, Pollit (hij verdiend eens een mooie zege) in Duitsland, Zana in Italië, Kamp in Denemarken en Eenkhoorn in Nederland zijn niet die namen die je als favoriet naar voren plaatst. Senechal bezorgd Quick-Step een 2de titel in Frankrijk, Bora heeft er volgens mij zelfs 3. Sagan wint in Slowakije maar wat betekent daar de tegenstand en in Zwitserland wint er iemand waar ik tot op vandaag nog nooit van gehoord had, een zekere Robin Froidevaux (???)(komt blijkbaar uit het pistewereldje)
En nu op naar de Tour, volgens de kenners de grootste koers op aarde.
Comentários