Wie?

Morgen gaat de Tour zijn laatste week in. En voor het eerst in 50 jaar, denk ik, is de Tour mij eigenlijk een beetje langs de zijkant gepasseerd. Nu moet ik ook toegeven dat de laatste 10 jaren de Tour lang niet de mooiste koers, wel de duurste en meest mediageile, ter wereld is geweest.

Is deze Tour een uitzondering? Ik weet het niet. Als we de reporters op TV (een krant lees ik al jaren niet meer) mogen geloven is het een prachtige Tour. Er gebeurd veel, er is spanning, er wordt snel gereden? Allemaal waar maar wat gebeurd er? De koers is in de ban van onvoorzichtige toeschouwers, renners die vallen bij de vleet, is het dan een mooie Tour? Spanning! Ja waarschijnlijk wel omdat er 2 protagonisten strijden met een minimum aan verschil. De rest mag meespelen in het spelletje genaamd Tour. Het verschil bedraagt nu 10", dat zijn er 7 mindere dan op de vorige rustdag. Pogacar moet dus beter doen, maar kan hij dat? Vingegaard heeft amper 1 keer geprobeerd van Tadej weg te rijden en plots had hij een voorsprong en de andere dagen durfde of kon hij niet. En net dat laatste wil ik niet geloven want gisteren had hij volgens mij een kans om seconden te nemen. Maar de schrik om te verliezen zit er zo in dat hij niet durfde te counteren. Tadej staat zo dichtbij omdat hij ook 18" meer bonificatie pakt dan Jonas. Afschaffen die boel!!!

Gaat het nu veranderen?

Morgen tijdrit, overmorgen een zware bergrit, 2 ritten waar het volgens de kenners gaat gebeuren. De bergritten hebben tot op heden een muis gebaard. Tijdritten daarentegen liegen nooit. Ik denk dat het morgen gaat gebeuren. Er zal een tijdsverschil zijn dat kan (bijna) niet anders. En dan is het aan de andere om daarna aan te vallen en het verleden heeft bewezen dat dat niet veel opbrengt, voor geen van beiden.

Wat me in de bergritten die ik gezien heb ook is opgevallen dat Pogacar eigenlijk een betere ploeg heeft dan Vingegaard. Alleen Jumbo-Visma rijdt rond met een plan (dat niet altijd lukt) en wat de bedoelingen zijn van UAE weet ik eigenlijk niet altijd. Zie gisteren. Tadej laat een gat vallen voor Yates, Soler wacht hem op, Tadej doet een uitval en plots is het 3 tegen 1 maar wat gebeurd er mee? NIETS.

Wat me de laatste 2 dagen ook is opgevallen, maar waar ik waarschijnlijk verder niets moet achter zoeken, is de glimlach en speelsheid van Tadej Pogacar die stilaan, traag maar zeker weg aan het weg ebben is. Zijn interviews zijn nog altijd open en eerlijk maar de LACH die ik van hem gewoon ben is weg. Is dat een teken? Waarschijnlijk niet maar het valt mij wel op.

Beste vrienden, hier ga ik het bij houden. Vanaf morgen gaan we het terug over KOERS hebben maar dit moest even van mijn vingertoppen aan mijn computer worden meegedeeld.