Gisteren voor ons de langste etappe onder een mooie open hemel met hier en daar een Limburgse heuvel of een brug over de autostrade. Wie bergkoning is geworden laat ik in het midden. Wel is er op een bepaald moment iemand ontsnapt met minuten voorsprong en die heeft zich terug laten inlopen. Dat zijn toestanden die je in de Tour nooit zult meemaken ooit is er wel eentje (Abdel Kader Zaaf) de verkeerde kant opgereden maar dat waren andere tijden. Limburg is rijk aan kastelen en kasteelhoeves, eentje er van hebben we bezocht. Opgekocht door een Nederlandse dame maar dat gebeurd blijkbaar meer dat Nederlanders hier kastelen kopen.
Een Groene Pluim werd uitgereikt aan bioboer Brend die op een gedreven manier werd ingeleid door professor Louis De Bruyn. Vandaag heb ik geleerd dat grond pas na drie jaar zichzelf mag verheffen tot bio-grond. Dat bacteriën en schimmels hierin een bijdrage leveren.
Heb een beetje geluk gehad dat ik de aankomst van de Tourrit nog op televisie heb mogen meemaken en dat Bardet de rit won en Aru nu in het geel rijd. Ik heb mezelf een beetje renner gevoeld vandaag door bijna 2 kilometer over Limburgse kassei te dobberen. Zo zijn de Tour en onze Groene Pluimentocht weer wat nader tot elkaar gekomen.
Morgen de laatste rit met aankomst in Kiewit, hometown van Pukkelpop.
